رفاه و سلامت اعضای خانواده بستگی به آب و هوای آپارتمان دارد. سطح رطوبت یکی از شاخص های اصلی تعیین کننده پارامترهای هوایی است که افراد در اتاق تنفس می کنند. بنابراین، باید رطوبت خانه خود را به صورت دوره ای کنترل کنید. شاخص رطوبت خانه شما باید در سطح تعیین شده توسط استانداردهای بهداشتی باقی بماند. بنابراین، اعضای خانه این سوال را مطرح می کنند که چگونه رطوبت آپارتمان را تعیین کنند. روش های مختلفی برای این کار استفاده می شود. حتی بدون دستگاه های خاص، همه می توانند سطح رطوبت اتاق را اندازه بگیرند. روش های فعلی که در زیر برای شما نام میبریم به طور مفصل مورد بحث قرار خواهیم داد.
احتمالا این سوال برای شما پیش آمده است که چگونه رطوبت هوا را در آپارتمان اندازه گیری کنیم یا تعیین کنیم؟ لازم است ابتدا در مورد آنچه که این شاخص را تحت تأثیر قرار می دهد فکر کنید. این اهمیت انجام چنین روشی را ارزیابی می کند.
رطوبت اتاق نباید بیش از حد مجاز یا حد مشخص باشد. در داخل خانه، فرد ممکن است بلافاصله متوجه عدم تطابق شرایط اطراف با الزامات استانداردهای بهداشتی شود. اما با گذشت زمان، این تخلفات می تواند بر سلامت مالکان تأثیر بگذارد
به دلیل افزایش رطوبت افراد خانه دچار آسم و آلرژی میشوند. کاهش مقدار این اندیکاتور منجر به ضعیف شدن غشای مخاطی، کاهش ایمنی و پیری پوست می شود. کودکان به ویژه به شرایط محیطی مضر حساس هستند. بنابراین، والدین باید سطح رطوبت در آپارتمان خود را کنترل کنند.
برای تعیین کردن رطوبت آپارتمان، باید مقادیر مجاز این شاخص را در نظر بگیرید. لازم به ذکر است که رطوبت به صورت یک درصد اندازه گیری می شود. این کسری از حجم جرم اولیه رطوبت است. کارشناسان می گویند اندازه رطوبت برای یک اتاق باید 45٪ باشد. بنابراین رطوبت در آپارتمان نباید از محدوده 30 تا 60 درصد فراتر رود.
استانداردهایی وجود دارد که پارامترهای هوا را با توجه به هدف اتاق تعیین می کند. در اتاق نشیمن یا اتاق ناهار خوری، این نسبت بین 45 تا 60٪ و برای یک اتاق خواب بزرگسالان 40-50٪ است. در اتاق کودکان، رطوبت باید بیشتر باشد. معمولاً در سطح 45-60٪ است. اما برای یک کتابخانه یا دفتر مهم است که این شاخص در سطح 30-40 باشد. با این کار اسناد و کتاب ها دچار تخریب و موریانه زدگی نمیشوند. در آشپزخانه یا حمام، رطوبت از 40 تا 60٪ است.
اولین علامت بالا بودن رطوبت در آپارتمان تراکم روی پنجره ها است. در این حالت، همه وسایل و اثاثیه اتاق تحت تأثیر رطوبت قرار می گیرند. سپس بوی مخصوصی از وسائل و گوشه، کنار خانه بصورت پراکنده ظاهر میشود و در گوشه و کنار، روی وسایل داخلی، قارچ شروع به رشد میکند. کپک برای سلامتی انسان بسیار خطرناک است. باعث بروز تعدادی بیماری از جمله آسم و آلرژی در افراد می شود.
عواقب ناشی از رطوبت بالا می تواند باعث آلرژی یا حتی آسم و کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن شود. در کودکان گاهی دیاتز یا حساسیت بروز میکند. بروز سردرد و بیماری های قلبی عروقی نیز نتیجه آب و هوای نامناسب است. برونشیت، اوتیت میانی نیز در شرایط مشابه ایجاد می شود. سلولهای سرطانی با افزایش رطوبت سریعتر رشد می کنند.
کم شدن رطوبت داخل خانه نیز خطرناک است. به خصوص اغلب این وضعیت در فصل گرما ایجاد می شود. اول از همه گرد و غبار و سایر ذرات مضر آزادانه شروع به افزایش می کنند و همراه با توده های هوا حرکت می کنند. آنها روی عناصر داخلی نمی نشینند و آزادانه وارد بدن انسان می شوند.
رطوبت پوست به شدت تبخیر می شود. این امر باعث خنک شدن سریع بدن می شود. همچنین، غشاهای مخاطی بدن شروع به خشک شدن می کنند. محافظت از اندام در برابر میکروارگانیسم های مضر کاهش می یابد. افراد دچار خستگی، خواب آلودگی می شوند.
هوای خشک به ویژه بر روی بدن کودکان تأثیر منفی می گذارد. چنین میکرو آب و هوایی در اتاق منجر به اختلال در عملکرد کلیه می شود و همچنین به توسعه دیس بیوز کمک می کند. علاوه بر این، حتی یک بدن بزرگسال نیز به این اثر حساس است.
رطوبت سنج قابل اطمینان ترین ابزاری است که به شما امکان می دهد رطوبت اتاق را اندازه بگیرید. خطای بیش از 1٪ نخواهد بود. دستگاه های چند منظوره نیز برای فروش هستند و دمای اتاق، فشار و غیره را نشان می دهند.
با این حال ، بسیاری از مالکان به این سوال علاقه دارند که چگونه رطوبت هوا را در یک آپارتمان بدون رطوبت سنج تعیین کنند. به هر حال، این دستگاه همیشه در دسترس نیست. برای ارزیابی رطوبت در اتاق، می توانید از روش های دیگر استفاده کنید. به شما این امکان را می دهد تا به سرعت برای از بین بردن عوامل خطرناک رطوبت زا اقدام کنید.
یکی از روش های اندازه گیری رطوبت در اتاق بدون رطوبت استفاده از دماسنج است. این یک روش ساده است. نحوه تعیین رطوبت در آپارتمان با دماسنج باید با جزئیات بیشتری تعیین شود.
رویه خاصی وجود دارد. دماسنج عادی جیوه مورد نیاز است. با استفاده از آن، ابتدا باید دمای محیط را اندازه گیری کنید.پس از آن دماي دماسنج را بايد در گاز يا پنبه مرطوب پيچيد. پس از 10 دقیقه عدد آنرا قرائت و ثبت کنید. مقدار دوم از شاخص اول گرفته شده است. علاوه بر این طبق نظریه متخصصان سلامت یافتن سطح رطوبت در اتاق ضروری است.
روش ساده دیگر برای اندازه گیری رطوبت داخل خانه با یک لیوان آب است. این روش بسیار دقیق نیست، اما به شناسایی رطوبت هوای اتاق کمک می کند. یک لیوان شیشه ای را با آب سرد پر میکنیم. دمای آب باید 3-5 درجه سانتیگراد باشد. شیشه باید در اتاق قرار داده شود. در نزدیکی لیوان نباید هیچ وسیله گرمایشی وجود داشته باشد.
اگر بر روی سطح داخلی لیوان قطره های آب به وجود آمد، اما بعد از 10 دقیقه خشک شود، سطح رطوبت در اتاق بسیار کم است. اگر بعد از این مدت زمان، قطره هایی مانند مه رو سطح شیشه به وجود آمد، میزان رطوبت بسیار زیاد است. اگر رطوبت در حد مجاز باشد، میعانات قطره ای بر سطح شیشه جمع نمی شود.