نکات مهم درباره تشخیص ترکیدگی لوله

ترکیدگی لوله ها یکی از معضلات مهم ساختمانی به شمار می‌رود. تشخیص به هنگام این مشکل می‌تواند از بروز خسارات جلوگیری نماید؛ اما به‌راستی، چه راهکارهایی برای تشخیص ترکیدگی لوله‌ها وجود دارد؟ در ادامه نکات مهم درباره تشخیص ترکیدگی لوله ها را معرفی می‌کنیم.

لوله کشی ساختمانی به دو صورت روکار و توکار انجام می‌گیرد. لوله کشی روکار برخلاف عیب‌یابی ساده و سریع، نمای سازه را تا حد زیادی نامناسب می‌گرداند؛ اما لوله‌کشی توکار زیبایی بیشتری به فضای خانه می‌دهد.

در لوله کشی توکار، تشخیص ترکیدگی بسیار دشوار است. اطلاع از ترکیدگی لوله ها در این نوع از لوله کشی بر اساس نشانه‌های خاصی صورت می‌گیرد. برای مثال می‌توان گفت که ایجاد نم و رطوبت بر روی سطوح دیوارها می‌تواند شایع‌ترین علامت ترکیدگی لوله باشد.

این نم زدگی باعث ایجاد بوی نامطبوعی نیز خواهد شد. گاه ترکیدگی لوله به‌قدری زیاد است که می‌توان صدای جریان آب را از بخش‌های داخلی ساختمان شنید. راه‌کار مناسب جهت اطمینان از ترکیدگی لوله این است که تمام شیرهای آب ساختمان را ببندیم و سپس کنتور آب را چک نماییم.

در صورت تغییر اعداد شمارشگر کنتور در این شرایط، می‌توان گفت که بخشی از لوله ها دچار ترکیدگی شده است؛ اما مشاهده نم زدگی دیوار و یا تغییر شمارشگر کنتور، مکان دقیق ترکیدگی لوله را نشان نمی‌دهد.

در روش‌های قدیمی، بافت بخش‌هایی از ساختمان تخریب می‌شد تا مکان دقیق ترکیدگی مشخص شود. این امر علاوه بر زمان‌بر بودن، موجب ایجاد هزینه‌های زیادی نیز می‌شد؛ اما امروزه با پیشرفت فنّاوری، دستیابی به مکان دقیق نشتی و یا ترکیدگی لوله کار دشواری نیست.

دستگاه‌های زیادی وجود دارند که با قرار دادن آن‌ها بر روی سطوحی که لوله در زیر آن‌ها محفوظ است، می‌توانند مکان دقیق ترکیدگی را مشخص نمایند. این دستگاه‌ها با ارسال سیگنال‌هایی، اپراتور را در جریان وضعیت لوله ها قرار می‌دهند. این روش نوین به نسبت روش‌های قدیمی دارای هزینه کمتری است.